niedziela, 2 lutego 2014

Rozdział 3

*Luhan*

Przekręcając klucze w zamku, usłyszałem dzwonek telefonu. Sięgnąłem do kieszeni. Na wyświetlaczu zobaczyłem, że dzwoni Sehun. Uśmiechnąłem się lekko i odebrałem.
- Halo?
- Cześć. Jesteś już w domu? – zapytał.
- Właśnie wszedłem do mieszkania. A co?
- No bo… pomyślałem sobie, że fajnie by było gdybyśmy się dzisiaj spotkali – zasugerował.

środa, 15 stycznia 2014

Rozdział 2

*Sehun*

Gdy tylko zadzwonił budzik wiedziałem, że ten dzień nie będzie udany. Nie miałem ochoty ruszać się z mojego łóżka, nie wspominając już o pójściu do szkoły. Wstałem z rezygnacją, poszedłem do łazienki, ubrałem się, wypiłem kilka łyków kawy i ruszyłem do szkoły. Był pochmurny, ale ciepły poranek. Szedłem mokrym chodnikiem, kopiąc co jakiś czas leżące na nim małe kamienie. Kiedy byłem już kilkadziesiąt metrów od szkoły, poczułem na sobie czyjś wzrok. Obejrzałem się przez ramię i zobaczyłem, że po drugiej stronie ulicy, koło samochodu stoi wysoki chłopak. Jego przenikliwe spojrzenie sprawiało, że był trochę przerażający. Odwróciłem głowę i wszedłem do szkoły.

poniedziałek, 13 stycznia 2014

Rozdział 1

*Sehun*

Wróciłem do domu i jedyne na co miałem ochotę to położyć się spać. Wymieniłem kilka zdań z moją mamą w kuchni, po czym poszedłem na piętro do swojego pokoju. Rzuciłem plecak obok biurka i położyłem się na łóżku. Już prawie spałem, gdy usłyszałem dźwięk nowej wiadomości tekstowej.  Leniwie sięgnąłem po telefon. SMS był od Luhana.
Spotkamy się dzisiaj? :)
Nie miałem siły nigdzie wychodzić, ale też nie chciałem mu odmówić.
Możesz wpaść do mnie jeśli chcesz. – odpisałem.
OK. Będę za 20 minut.
Zamknąłem z powrotem oczy i zasnąłem.

***

niedziela, 12 stycznia 2014

Prolog

*Kris*
Moje życie zaczyna mnie trochę nudzić. Mam wszystko czego chce. Przynajmniej teoretycznie. Nie ma rzeczy, której nie mógłbym sobie kupić. Takie już jest życie w bogatej rodzinie.
Mimo wszystko jest coś, a raczej ktoś kogo nie zdobędę pieniędzmi. Wkurza mnie to, bo dotychczasowo wszystko szło załatwić kasą. Zawsze było tylko pytanie „Ile?”.
Nigdy nie zwracałem zbyt dużej uwagi na ludzi w mojej szkole. Chodziłem tam pod przymusem. Nie interesowała mnie nic co się w niej działo. Uczniowie zawsze wydawali mi się nudni i żałośni. Jednego dnia coś się zmieniło.

***

Info Ogólne

Gatunek: angst, romance 
Ograniczenia wiekowe: R (restricted)
Główne pairingi: HunHan, KrisHun
Ostrzeżenia: sceny erotyczne (homoseksualne), przemoc, przekleństwa
Długość: ?
Autor: @Be_my_boyfriend (twitter)

Moje zainteresowanie nim przechodzi w obsesję. Wiem, że to nie dobrze, ale to sprawia, że jeszcze bardziej go chce.